Walka z rakiem mając 30 lat...

Witam serdecznie poraz drugi dzieci śpią to postanowiłam dokończyć moja historię o lekarzach I mojej chorobie...

Po połogu czyli miesiąc po urodzeniu postanowiłam iść do kolejnego ginekologa prywatnie pokazać mu mojego guza w piersi I wiecie co powiedział lekarz??? Że to gruczoł mlekowy I mam masować sobie go pod prysznicem I zniknie....masakra totalna kolejny lekarz co powiedział że to gruczoł mlekowy .

Bolał mnie tak kręgosłup,że pewnego dnia wzięłam za dużo środków przeciwbólowych I wysiadły mi nerki wymiotywalam nie przyjmowałam płynów ani jedzenia A mój lekarz rodzinny stwierdził że denerwuje się biopsja ( bo guz nie dawał mi spokoju i sama zorganizowałam sobie termin biopsji na onkologi w Gliwicach) I POSŁAŁ MNIE DO DOMU !!! Dramat!!! Wieczorem już byłam tak odwodniona że nieprzytomna trafiłam do szpitala na miesiąc tyle tam leżałam bez dzieci:(( coś strasznego w między czasie były święta nawet mnie na przepustkę nie wypuścili :(( I w tym szpitalu wyszło wszystko na jaw,że mam już przezuty do kości do wątroby i do płuc..

W Gliwicach na dzień dobry mi kazali uregulować swoje sprawy z dziećmi bo zostało mi 3mce życia...mój syn skończył 4mce gdy usłyszałam ta informacje cios poniżej pasa...trafiłam Na wózek inwalidzki gdzie przed ciążą chodziłam na siłownię 3 razy w tyg i byłam mega aktywna A tu świąt mi się zawalił moje życie runeło człowiek tylko biegał za pieniędzmi 3 etaty miałam I zero życia przyjemności może ta choroba to znak że miałam zwolnić tępo...

Żyje już dwa lata z tą chorobą I mam nadzieję,że jeszcze pożyje muszę dla moich dzieci męża oni Beze mnie sobie nie poradza od nich mam siłę i wolę walki. Co do leczenia I choroby opiszę w następnym poście:) papa 

Zacznę od początku 

Nazywam się Kasia mam w tej chwili 32 lata i jestem mama 2 letniego syna Kubusia I 9 latka Olusia.

Mój chorror rozpoczął się już w ciąży bardzo źle się czułam I pojawił się guzek w piersi. Poszłam do mojego ginekologa prowadzącego ciążę zrobił mi usg I stwierdził że to gruczoły mlekowy !!! Rozumiecie??? Mój rak się rozwijał A on nawet biopsji mi nie zlecił uśpił moja czujność. 

Tuż przed porodem dostałam skierowanie na cesarke bo dziecko jest za duże niestety w szpitalu stwierdzili,że dam radę urodzić naturalnie I zlekcewazyli skierowanie konsekwencją tej decyzji było ratowanie mojego syna bo nie potrafiłam go urodzić I się po prostu dusił!!! Ogromny stres strach to zafundowali mi lekarze!!!Dostał 3 punkty tylko siny nie oddychający wyszedł.Odrazu inkubator już jest Naszczescie wszystko dobrze Ale rehabilitacja lekarze i strach nadal jest bo konsekwencją niedotlenienia są różne choroby. 

Kolejnym przykładem,żeby nie ufać dokonca lekarzą jest mój pobyt w szpitalu tydzień po porodzie Kuby ponieważ lekarze zostawili mi w trakcie porodu łożysko,ale to nie było najgorsze przyjechałam na SOR z 40 stopniowa gorączka która wracała do mnie co 2 godziny i lekarz ginekolog badając,robiąc usg stwierdził że jest wszystko ok I mam sobie iść do domu i jakbym tak zrobiła to by mnie już było na tym świecie...inny lekarz zabronił mi iść do domu i kazał czekać na zmianę ginekologa więc czekałam o 7 rano przyszedł inny lekarz zbadał mnie i okazało się że gnije od środka przez łożysko I muszę być wyczyścić czyli kolejny raz mnie lekarz po prostu zawiódł I to jeszcze zastępca ordynatora....napisałam skargę I na szczęście dostał wolne na czas kiedy tam leżałam.......

Mam jeszcze sporo takich historii i cdn na tą chwilę kończę bo trzeba coś w domku porobić :)